Vooralsnog lijkt alles standaard.

Vader loopt voorop,

driekwart korte broek

en rode Puma stappers.

 

Moeder volgt meteen:

mooie, trotse vrouw. 

Daarna een lief klein meisje.

Ze lijkt veel op haar moeder,

schat ze 15 jaar.

 

Nog steeds lijkt alles standaard…

 

Maar dan

na een korte stille pauze,

verschijn jij uit ogenschijnlijk niets…

 

De warme avondzon

straalt door jouw mooie, blonde lokken.

Spijkerbroekje, navel-shirtje,

niet het eerste wat ik zie.

 

Wat ik zie is ronduit “WOW!”

Wie is dit mooie wezen?

 

Totale desinteresse:

met ouders op vakantie.

Het lijkt vooral een last.

De kauwgom in je mond,

versterkt mijn gevoel.

 

Gouden zonneschijn

langs jouw prachtig mooi gelaat.

Bij elke stralende beroering,

schittert zonlicht als een ster.

 

Is het die eigenwijze neusknop,

geraakt door hemels gele gloed?

 

Op dat verhelderende moment,

ben jij het allermooiste schepsel,

destijds door mij gezien.